Het boek dat zich niet in een ho(e)kje laat plaatsen

Dit boek is non-fictie verweven met fictie. Of andersom. Wat jij maar wil. Het verhaal is raar, maar ook heel gewoontjes, het had eigenlijk ieders verhaal kunnen zijn. Het wil alleen niet in een hokje worden geplaatst.

Raar boek? (Ja, nu word je nieuwsgierig hè!)

Dit is een boek met een hoekje eraf. Een hoekje eraf, omdat het dan niet meer in een hokje past. Want dat is de rode draad van dit bijzondere boek. Het begint met hoofdstuk 2. Huh, hoofdstuk 2? Ja. Hoofdstuk 2. Dit boek schreeuwt om gelezen te worden. Het heeft allerlei grappige eigenaardigheden die je al lezende in het boek ontdekt. En waarom start het boek met hoofdstuk 2? Nou, lees het boek maar en kom daar zelf achter!

Waar gaat het boek over?

Het boek is deels non-fictie en deels fictie. Je mag zelf invullen welk deel wat is. Het gaat over secundaire kinderloosheid. Over een stel met een zoontje, geschreven vanuit het oogpunt van de moeder.

Door de vervroegde overgang van de hoofdpersoon is het stel secundair kinderloos. Ze speelt met het idee hierover een boek te schrijven. Ze neemt ons mee in de gesprekken met de uitgever en we lezen korte stukjes die ze heeft geschreven. En waar natuurlijk diverse mee-lezers, waaronder haar man Maarten en de uitgever, ongezouten commentaar op geven.

De uitgever probeert het boek in een hokje te plaatsen. Het boek laat zich echter niet in één hokje plaatsen. Het gaat namelijk over kinderloosheid, genderneutraliteit, immigranten en seks. (Want seks sells, vertelt de uitgever).