Auteurs: Toon Janssen
Trefwoorden: WOII, evacuatie, identiteit, kinderwens, kinderroof, suspense, psychologische roman, homoseksuele relatie, wederopbouw, godsdienst, zusterliefde
De zeer gelovige, kinderloze Tine maakt zich wijs dat God heeft besloten haar een kind te geven door de pasgeboren zoon van haar zus te stelen. Hoe een combinatie van gepassioneerd verlangen, godsdienstwaanzin en toeval iemand tot nooit gedachte daden kan brengen.
Psychologische roman met suspense, softcover
Geluk duurt een oorlog lang is een verontrustende roman, boordevol verrassende ontwikkelingen. Normen en waarden komen daarin dusdanig onder druk dat zelfs de lezer met zijn eigen moraal zal blijven worstelen. - Peter de Rijk
Tine Scheepers ziet na vijf jaar huwelijk de kans op een eigen kind steeds kleiner worden. Tines grote angst is dat ze in plaats daarvan de baby van haar jongere zus Helen in haar armen zal moeten houden. En dat gebeurt. Een tweede, derd een vierde volgen. Ze blijft met lege handen. Alles verterende afgunst verandert in berusting, zo lijkt het. Tot zich tijdens de evacuatie eind 1944 de kans voordoet om het pasgeboren vijfde kind van Helen tot het hare te maken. Ziekelijk Godsvertrouwen brengt haar tot ongekende daden.
'Iedereen zei maar dat ze geduld moest hebben, de huisarts, de pastoor, haar zus die gemakkelijk praten had en Wim met zijn niet aflatende zin om te vrijen. Maar wat heb je aan geduld? Geduld houdt de belofte van vervulling in. Hoe lang kun je geduld hebben voordat je moet besluiten dat geduld een loos begrip is en er van vervulling geen sprake zal zijn? Dat de belofte één grote leugen is, dat je baarmoeder vruchteloze grond is of dat het zaad dat het moet bevruchten dor en droog is en nooit zal ontkiemen?'
Toon Janssen (1950) is geboren in Bemmel. Hij studeerde sociologie in Nijmegen en heeft ruim dertig jaar als beleidsambtenaar in Den Haag gewerkt. Sinds enige jaren is hij met pensioen
Welkom lezer,
Ik ben op 11 augustus 1950 geboren in Bemmel, een dorp aan de Waal in de Betuwe. Na mijn studie sociologie in Nijmegen heb ik lang als beleidsambtenaar in Den Haag gewerkt. In die periode heb ik veel beleidsnota’s geschreven. Leuk en belangrijk werk, al voelde de ambtelijke taal soms als een keurslijf. Vanaf mijn pensionering in 2017 ben ik op mijn zolderkamer in Woerden fictie gaan schrijven. Dat is op een andere manier leuk. Ik kan mijn eigen verhaal verzinnen en de taal en bewoordingen kiezen die bij mij passen. Dat geeft veel voldoening. Ik heb tot nu toe twee romans geschreven: Geluk duurt een oorlog lang (2024) en De lucht van uien (2020). Lang geleden heb ik het verhaal Zorgdrager, Zorgdrager in De Revisor (1982/1) gepubliceerd. Met het bezoeken van mijn website heeft u de eerste stap gezet naar het lezen van mijn boeken. Klik hieronder om de boeken te bestellen. Alvast veel leesplezier gewenst.
Ik zou het op prijs stellen als u me laat weten wat u ervan vindt (recensie@toonjanssenschrijft.nl).
Ik vond dit boek: Wederom een erg boeiend boek, wat een verhaal en goed geschreven ook! Het verveelt geen moment, leest als een trein en ook dit keer bijna in 1 keer uitgelezen. Zwijgman is niet de enige creatieveling:). Knap hoor Toon, mijn complimenten! Ik verheug mij al op je volgende boek.
Naam: Fred Barbas
Ik vond dit boek: Ik heb je boek met veel plezier gelezen, al was de beschreven inhoud niet altijd even plezierig. Het heeft me van begin tot einde geboeid. Veel ontwikkelingen die je op kunstige wijze met elkaar hebt verbonden. Soms was het op het randje, maar het bleef een verhaal zoals zich dat in de realiteit had kunnen voordoen. Mooi hoe de lezer kan meereizen in het hoofd van de diverse personages met hun dooreen buitelende gedachten. Daarin zat wat mij betreft soms een punt van kritiek: men dacht en bedacht soms wel heel veel in een kort tijdsbestek en wist er meestal toch meteen (voor de betreffende persoon) het juiste mee te doen naar buiten. Kortom en nogmaals: alle complimenten voor dit prettig leesbaar en boeiend boek.
Naam: Thijs Arts