Auteurs: Frank Cooler
Trefwoorden: Spanning Mysterie Moordzaak Onderzoek Misdaad Detective Intrige Psychologische spanning Complot Geheime diensten Verdwijning Speurwerk Intriges
Fotograaf/illustrator: Art Wise Ellen Langendam
Een afgelegen eiland lijkt het ideale toevluchtsoord voor bezinning. Paul Roosen heeft dat hard nodig: zijn bedrijf en huwelijk verkeren in zwaar weer. Als er plots een moord wordt gepleegd op het ogenschijnlijk vredige eiland wordt Roosen daarvan beschuldigd. Hij heeft geen alibi en zijn vingerafdrukken staan overal. Het ergste is dat hij ook een motief lijkt te hebben. In zijn zoektocht naar de ware schuldige verandert het eiland in een mijnenveld. Hoe bewijst hij zijn onschuld ?
De zaak Roosen is niet alleen een spannende thriller, maar ook een verhaal over zelfreflectie. Paul zet alles op alles in om de echte moordenaar te vinden, maar eindigt in een diepgaande confrontatie met de vraag wie hij zelf werkelijk is. ‘Dit verhaal heb ik geschreven voor mensen die van mysterie en psychologische spanning houden’, zegt de auteur. ‘Sommige dingen zijn gebaseerd op gebeurtenissen uit mijn eigen leven. Gelukkig heb ik niet zo’n moord op een eiland hoeven oplossen; dat had ik misschien niet overleefd.’
Frank Cooler (1958)
Als scenarist en regisseur bedacht Frank Cooler in de jaren tachtig een filmscript. Zijn idee verschijnt na vele herinterpretaties nu in de vorm van een boek. Zijn achtergrond als filmmaker is duidelijk voelbaar op de manier waarop de scènes tot leven komen. De lezer belandt op een eiland vol mysterie.
Het verhaal achter De zaak Roosen is bijna net zo fascinerend als het boek zelf. In de jaren tachtig schreef Frank Cooler het originele script van het verhaal als filmmaker. Het was een periode waarin hij barstte van creativiteit, maar ook tegen de harde realiteit aanliep van een filmindustrie waarin het lastig was financiering rond te krijgen. Het script belandde in een archiefdoos. Toch liet het verhaal hem nooit helemaal los. "Die personages bleven in mijn hoofd leven. Ik voelde dat hun verhaal nog niet was afgelopen," vertelt Cooler.
Jaren later, na de verkoop van zijn bedrijf en het betreden van een nieuw hoofdstuk in zijn leven, stond Cooler op een kruispunt. Hij vroeg zich af: wat nu? Het antwoord kwam van zijn dochter Romee, die nieuwsgierig in zijn oude archieven snuffelde. "Waarom maak je er geen boek van?" vroeg ze hem. Met die eenvoudige vraag kwam alles in beweging. Cooler begon te schrijven, en al na een dag voelde hij een diepe verbinding met het verhaal. "Het was alsof ik thuiskwam," zegt hij. Toch was het geen gemakkelijke weg. Cooler moest zichzelf opnieuw uitvinden als verhalenverteller. Waar een filmscript kort en visueel is, biedt een boek juist de kans om diep in de psyche van personages te duiken. Dat betekende veel leren, schrappen en herwerken.
Voor Cooler was dit proces meer dan het schrijven van een boek; het was een reis van persoonlijke herontdekking. Het verhaal van Paul Roosen – een man die zichzelf verliest en opnieuw moet vinden – weerspiegelt deels Coolers eigen ervaringen. Hij weet als geen ander hoe het voelt om een deel van jezelf kwijt te raken en een nieuwe weg te zoeken. "Schrijven heeft me geholpen om te begrijpen dat dromen nooit verdwijnen. Soms hebben ze alleen tijd nodig."