Pilletje erbij

Ik vond dit boek: Goed geschreven en ongelooflijk. Het boek maakte veel bij me los. Maar Renée heeft het goed beschreven, op een manier waardoor het te doen is om het te lezen. Soms door de humor, soms door de eenvoudige, beeldende manier van beschrijven. Het is ongelooflijk, wat Ciska en haar medecliënten doormaken. Tegelijkertijd weet ik dat dit boek weliswaar fictie is, maar de situatie binnen de GGZ is levensecht. De roman is autobiografisch, dus gebaseerd op echte gebeurtennissen.

Ik las dit boek als: auteur, ook van een boek dat over mentale gezondheid gaat: 'Denk je dat je mij kunt helpen?' (over hoe het is om in therapie te zijn). Tevens heb ik ervaring met mentale klachten door gebruik van medicijnen.

Ik las dit boek omdat: de eerste zinnen van de flaptekst zeer herkenbaar voor me waren. Er staat: ‘Wanneer Ciska met rugpijn bij een internist terecht komt, krijgt zij medicijnen voorgeschreven die eigenlijk voor mensen met een depressie zijn. Haar rugklachten lijken minder te worden, maar vanaf dat moment krijgt ze last van raadselachtige draaikolken in haar hoofd’.

Lees dit boek vooral als: Lees dit boek als je zelf worstelt met mentale klachten en medicijnen gebruikt, maar ook als je naaste bent van iemand die in behandeling is. En lees het als je professional bent in de geestelijke gezondheidzorg, in welke functie dan ook. Lees het en maak verschil.

Naam: Loes Vork

Ik vond dit boek: Ik vind dit boek een eye opener voor de hele medische wereld.

Ik las dit boek als: Ik las dit boek omdat ik meer wilde weten over diagnose stellen, medicatie gebruik en ontwennen daarvan. k,

Lees dit boek vooral als: Dit boek is een must voor de hele medische wereld. Ook voor mensen die in omgeving iemand kennen met _klachten_.

Naam: A Schelfhout

Ik vond dit boek: Een bijzondere inkijk in de worstelingen met gezondheidsklachten, die alleen maar erger en erger worden totdat het totaal uitzichtloos lijkt. Het doorzettingsvermogen van de hoofdpersoon en het handelen van de psychiator Wim Postma zijn inspirerend. Het is heel pakkend geschreven, ik had het in drie dagen uit.

Ik las dit boek als: Iemand die meer wilde weten over wat iemand binnen de GGZ allemaal meemaakt. Hoewel ik zelf in de zorg werk ben ik totaal niet bekend in de wereld van de GGZ. Het boek heeft mij wel weer eens duidelijk gemaakt hoe belangrijk het is om in de zorg naar de patiënt te blijven kijken met aandacht en zeer op je hoede te zijn voor aannames en vooroordelen. Ook het belang van grote voorzichtigheid en terughoudendheid met medicatie wordt zeer duidelijk.

Lees dit boek vooral als: Je benieuwd bent hoe het er aan toe gaat in de ggz, je iemand in je omgeving hebt die ernstig (psychisch) ziek is en je beter wil begrijpen wat hij doormaakt of als je zelf in de (psychische) zorg werkt of wilt gaan werken.

Naam: Lotte

Ik vond dit boek: Een verhaal waarbij je van de ene verbazing in de andere valt. In dit boek vertelt de hoofdpersoon Ciska hoe zij op 42-jarige leeftijd voor haar rugklachten medicijnen voorgeschreven krijgt, medicijnen die eigenlijk vooral voor mensen met psychiatrische klachten bedoeld zijn. Hierna krijgt zij last van flauwtes en angsten die door de artsen niet herkend worden als bijwerkingen van de voorgeschreven medicatie. In plaats daarvan wordt meer medicatie voorgeschreven, en daarna nog méér totdat de medicatielijst een bonte verzameling toont van antidepressiva, anti-epileptica en vele kalmeringsmiddelen. De klachten nemen alleen maar toe waarbij uiteindelijk besloten wordt dat opname bij de GGZ de enige uitweg is. Ciska komt verspreid over meerdere jaren in verschillende behandelvormen terecht, van deeltijdbehandeling en dag-opnames tot aan verblijf op zowel een open- als gesloten afdeling. Haar leven verandert niet alleen door de enorme hoeveelheid medicatie maar ook door het verblijf tussen andere psychiatrische cliënten en de denigrerende behandeling door verplegend personeel alsmede meerdere van haar behandelaars. Van een vrolijke, creatieve schooljuf wordt zij tot een, als “borderliner” gediagnosticeerde, onzekere vrouw. Haar leven bestaat uit angsten, flauwtes en schuldgevoel over het in de steek laten van een lieve echtgenoot en drie opgroeiende kinderen. Uiteindelijk wordt de wil om te blijven leven steeds minder relevant totdat er één iemand opstaat en herkent wat hier aan de hand is. Het verhaal is autobiografisch en zeer toegankelijk geschreven. Het biedt inzicht in hoe opname in de GGZ ervaren wordt vanuit het gezichtspunt van de client en met name hóe snel een stempel wordt gedrukt op een persoon door zowel artsen als verplegend personeel. Een theatrale aansteller met stemmingswisselingen, aandacht vragend door flauwvallen en zelfverwonding. Zó wordt zij gezien en zeker niet als iemand die tot haar 42e midden in het leven stond met een verantwoordelijke baan en een normaal gezinsleven. Het boek zet aan tot nadenken, er zijn bij de behandeling van Ciska fouten gemaakt zoals onvoldoende luisteren naar de werkelijke klachten, niet doorvragen en een onprofessionele, denigrerende houding door (een deel van) het verplegend en medisch personeel. Het gemak waarmee medicatie voorgeschreven wordt is verbazingwekkend. Niet alleen door artsen zouden hier vraagtekens moeten worden gezet maar evenzogoed bij verpleegkundigen als de feitelijke verstrekkers van de (verslavende) medicatie. Het verhaal loopt uiteindelijk goed af maar het boek was bijna nooit geschreven…

Ik las dit boek als: Iemand die in het verleden zelf werkzaam was in de somatische en psychiatrische zorg.

Lees dit boek vooral als: Je interesse hebt in het onderwerp omdat je bijvoorvoorbeeld in je familie-of vriendenkring iemand kent die opgenomen is in een GGZ instelling. Het boek is voor verpleegkundig- of medisch studenten een goede aanvulling naast de standaard studieboeken. Ook is het boek een aanrader voor iedereen die al jaren professioneel werkt (of denkt professioneel te werken) in de psychiatrische zorg.

Naam: Joost