Auteurs: Arjen Buringa
Trefwoorden: DiRosage ArjenBuringa Diabetes Wilskracht Patiëntervaringsverhalen Positief Realistisch FreestyleLibre Coping Goed leven Perspectief Patiënt
Fotograaf/illustrator: Wim van der Vlugt fotografie (foto auteur) en eigen foto's tenzij anders vermeld.
Diabetes, impact, leven, paperback
Wij noemden haar steevast tante Nel, maar eigenlijk was ze helemaal geen echte tante maar een vriendin van mijn moeder. Samen met haar man vierden ze elk jaar oud en nieuw bij ons.
Eens viel het mij op dat er een afwijkend gebakje op een schoteltje lag. Het bleek een bevroren suikervrij appelgebakje te zijn. Deze was voor tante Nel, omdat zij suikerziekte had en geen suiker mocht.
Ik moest er niet aan denken om deze ziekte te krijgen, dat leek mij vreselijk.
Toen ik 's avonds aan haar vroeg of ze het niet erg vond om geen suiker meer te mogen eten antwoordde ze: “Nee hoor, want je ken d’r oud mee worde.”
In mei 1974 werd bij mij suikerziekte (diabetes) vastgesteld. De ziekte, die ik niet wilde krijgen, overviel mij als een dief in de nacht.
Er waren toen mensen, die tegen mij zeiden dat ik er wel honderd jaar oud mee kon worden. Honderd jaar, terwijl ik pas vijftien jaar oud was. Ik moest eerst maar eens zien of ik de vijftig zou halen, want dat leek mij al onhaalbaar.
Andere mensen waren van mening, dat ik mijn leven zou eindigen in een rolstoel, ook een weinig opwekkend idee, als je leven nog moet beginnen en je letterlijk en figuurlijk met je ziekte in de kinderschoenen staat.
Voor mijn ouders brak er een heftige tijd aan, hoewel mijn moeder wel een beetje vertrouwd bleek te zijn met de ziekte, “want”, zo zei zij, “mijn grootmoeder en mijn tante hebben het ook gehad. Waar ik mij echter over verbaas is dat jij het hebt gekregen. Tante Joke is nooit getrouwd geweest, dus heeft zij het niet door kunnen geven.”
Pas nadat mijn moeder was overleden, ben ik mij gaan verdiepen in de geschiedenis van mijn voorouders van mijn moeders kant.
Was er een antwoord te vinden op de volgende vragen:
Was er een oorzaak te vinden voor het ontstaan van diabetes bij mijn voorouders (overgrootmoeder en oudtante)?
Kon je ook oud worden in de tijd dat er nog geen insuline voorhanden was?
Wat waren de levensverwachtingen toen er insuline beschikbaar was?
Wat is mijn levensverwachting?
Wat was en is de impact van de ziekte op de hoofdpersonen?
Arjen Buringa (1958)
heeft als chemisch analist gewerkt bij een groot concern in Amsterdam. Sinds 1 december 2023 is hij met vervroegd pensioen.
Hij is getrouwd en is vader van drie zoons. Sinds 1974 heeft hij diabetes.
Na het overlijden van zijn moeder in 2016 is Arjen zich gaan verdiepen in de diabetesgeschiedenis van zijn voorouders in de vrouwelijke lijn.
Hij heeft vele malen Berltsum in Friesland bezocht, waar zich het eerste gedeelte van het boek afspeelt.
Je kan er oud mee worden, leven met een chronische ziekte is mijn debuut.
Ik heb dit boek geschreven, omdat ik nieuwsgierig was naar de geschiedenis van mijn voorouders met betrekking tot de diabetes en de beleving die zij gehad moeten hebben bij deze ziekte.
Hoe stonden zij in het leven, en hoe sta ik in het leven?
Kan ik met mijn levenservaring, mijn zoektocht naar zingeving, en mijn kennis over de ziekte iets voor andere mensen met diabetes betekenen?